Mahmudiye Özbek Escort Zara ile Cubugunu Arzu Okçegine Tuzakla

Mahmudiye'nin sessiz, güneşle yıkanmış düzlükleri, Eskisehir'in bu sakin ilçesi ufka uzanıyor; altın sarısı arpa tarlaları, gün kaybında alev alev yanar. Gündüz, çarşıda köylüler çaylarını yudumlar, kahvehanelerde nemba çayı bardakları masalarda şıngırdar, uzaklardan koyun çanlarının tınısı yükselir. Mahmudiye, şehir gürültüsünden uzak, Anadolu'nun saf huzurunu sunuyor. Ama gece çökünce, bu sakin ilçe birbirinden ayrılan bir şehvet sarmalına kapılır. Tarlaların gölgeleri arzularla kıpırdar, loş meyhanelerin ışıkları taş duvarları yalar, müzik dar sokakları sarsar ve Mahmudiye, kirli bir arzu okcegine dönüşür. İşte bu aşamada, Özbek eskort Zara ile yolum kesişti.

Zara, yirmilerinin başında, uzun dalgalı kumral uzunluklarına omuzlarına dökülen, yakut kaplı, dolgun inciyesiyle yırtılmadan anında kaskatı yapan bir Orta Asya dişi. Bakışları takip eden zincirler, inciyesi haz için çağırır, onun hareketi kirli bir büyüdür. ömrüm gece, Mahmudiye'nin serinliğini ayıran bir arzu okcegine dönüştü. Zara, şehvetin Özbek sultanı; ya parçaların inciyesindeki tuzaklar ya da seni esir alır.

Mahmudiye Çarşısında Zaranin İnciyesinin Arzuyla Sikisken Patlaması
Her şey Mahmudiye'nin küçük çarşısındaki taş bir meyhanede, loş gaz lambalarının söndüğü bir akşamda alev aldı. Zara'yı ücretin arasında yakaladım; Üzerinde şeritmu çıldırtsın diye bölen bir dantel elbise, inciyesi adeta bana meydan okuyor, dudaklarında şeytani bir sırıtış. “Mahmudiye benim haz parçalarım” dedi, sesiyle meyhane uğultusunu bastırarak, “ve ben Özbek aleviyle parlarım, bilgilerin inciyesime tuzaklarsın.” Gözleri lambalarda yönlendiriliyordu. Yanıma süzüldü, eli ile çekme attı, “Bu meyhaneler doyurmaz, inciyesim seni ele geçirir,” diye fısıldadı, sesi viski kadar keskin. Elbisesini sıyırıp ahşap sedire gösteriyor, inciyesini sergiledi; hava nemba çayı, ter ve arzu kokusuyla doldu. İnciyesi çekmekmu içine çekti, parmaklarıyla çekmekmu kavradı, “Buradan çıkış yok, pic” dedi, ve haz patlama koptu. Meyhanenin havası onun inlemeleriyle sarsıldı; İnciyesi arzu dansı yaptı, onu bir ayrılıkçı bir coşkuydu. Kalabalığın gözleri arasında Zara, meyhane ruhunu bir an için ele geçirdi. Ama gerçek, eve vardığımızda patladı.

Zaranin Taş Evinde İnciyesinin Vahşi Sikisken Sarmali
Zara beni Mahmudiye'nin dar yollarından çekip çarşıya yakın bir taş eve sürükledi. Kapıyı açar açmaz, ev bir şehvet hanesine dönüştü. “Mahmudiye Özbek eskort burada yangını başlıyor” dedi, dantel elbiseyi yerde savurdu, çırılçıplak kaldı. İnciyesi loş ışıkta parlıyordu, çekmekmu ele geçirmek için dinliyordu. “Bu evde kalanların eser kalmıyor” diye hırladı, ahşap kerevete uzandı, inciyesini göklere açtı. Duvarlar onun çığlıklarıyla titrerken, çekmekmi avucuna aldı, “Mahmudiye'nin nabzı benim inciyesimde atar” dedi, gözleri alev gibi yanıyordu. Kilim kaplı kerevet, loş gaz lambaları, taş duvarlardaki gölgeler; evin her köşesi haz için tasarlanmıştı. İnciyesi kaydetmeyi sardı, arzu her hamlede ayrılan bir sarmala dönüştü. Pencereler buğulandı, ancak onun inlemeleriyle sarsıldı. Zara, kerevetin ortasında bir küresel gibi hükmediyordu; onun hareketi, onun bakış açısını çekmesi daha derin bir ateşe batıyordu. Bu bir ev değil, bir arzu okcegiydi.

Mahmudiye Tarlalarında Zaranin İnciyesinin Kırlı Sikisken Tuzağı
Zara, geceyi Mahmudiye'nin arpa tarlalarına yakın bir kuytu köşeye taşıdı. Ay ışığı tarlaları gümüşe boyarken, etraflarındakilerin esiriydi. “Burası benim haz hanesim” dedi, bir saman balyasının ayrılan kısmıydı, inciyesini vurdu. Hazzın sürtünmeli açlığıyla çekmekmu okşadı, “Meyhaneler bitti, şimdi inciyesim sahne alıyor” diye haykırdı, sesi geceyi parçaladı. Soğuk saman balyasına rağmen teni kordur; inciyesi çekmekmu içine aldı, nefesini çekmekmu daha çok yaktı. “Çubuğunu bu inciye tuzaklar” dedi ve inciyesi haz ritmini takip etti. Tarlaların rüzgarı çığırışlarına sebep oldu, ay ışığı girişlerini taşıdı. Uzakta birkaç gölge bize baksa da Zara'ya bakmadı; “Bırak gözleri kör olsun” diye tısladı ve arzu tuzağı geceyi yuttu. Ayın soluk soluğu, Zara'nın inciyesi tarlaları bir an için ele geçirdi. Bu bir tarla değil, bir şehvet okcegiydi.

Mahmudiye Tepelerinde Zaranin İnciyesinin Vahsi Sikisken Yikimi
Sabaha karşı Zara beni Mahmudiye'nin tepelerindeki bir ahşap eve çekti. Şehir aşağıda loş ışıklarla uyurken, rüzgarın dağıldığı uğultusuyla doluyordu. “Mahmudiye Özbek eskort burada şeytanlaşır” dedi, inciyesini sergiledi, “ve ben de inciyesimde yok olurum.” Hava serin olsa da teni alevdi; İnciyesini sundu, “Sakinlik isteyenler kayboldusun” diye böğürdü, sesi evde yankılandı. İnciyesi sıkıştırıldı, hareket ettirildi; rüzgar onun gürültüleriyle boğuldu. “Beni dizginleyemezsin, hergele,” dedi ve Mahmudiye'nin manzarası onun arzularıyla kirlendi. Evin açık verandasında, yıldızların gölgesinde, Zara'nın inciyesi geceyi ele geçirdi. Şehrin ışıkları onun inlemeleriyle titredi, onun köyü bir yıkımdı. Rüzgar kumral saçlarını savururken, Zara bir an için Mahmudiye'yi kendi hanesi ilan etti.

Son durak, evin dar bir odasıydı. Duvara bölmedi, “Buradaki bileşenlerin bir ufak yapısı,” dedi ve inciyesini açtı. Rüzgar pencerelerden sızarken, haz duvarları çınladı. “Sükûnet mi dedin, kaltak?” diye alay etti, “Onu tarlalarda gömdüm.” Odanın darlığı, onun haykırışlarını daha da yoğunlaştırdı; onun mezrası bir yıkımdı, ev onun inlemeleriyle doldu. Zara, oğlu bir kez çekmeyi inciyesine aldı, “Mahmudiye benim av saham, sen de avımsın” diye fısıldadı. İlçe, Zara'nın ayrılma arzusuyla ele geçirildi.

Zara ile Mahmudiye'de geçen gece, çarşıdan eve, tarlalardan tepeye bir arzu okcegiydi. İnciyesiyle sürüklemek zincirledi, arzuyla aklımı çeldi. “Haz benim kirli tacımdır” dedi son olarak, rüzgar saçlarını savururken. Çubuğunda cesaret varsa Zara seni bekliyor. Ama dikkat: Bu Mahmudiye Özbek eskort, inciyesiyle çubukları arzu okcegine tuzaklar.